I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela. ( Mt. 19,5-6)
Sakrament małżeństwa różni się od innych sakramentów tym, że nie przyjmuje go pojedynczy człowiek, ale dwoje ludzi. W sakramencie małżeństwa Bóg wchodzi w życie dwojga ludzi jednocześnie. Przez ten sakrament uświęca ich życie i wszystko to, co od tej chwili będą czynili.
W chwili ślubu dwoje ludzi wiąże się ze sobą na całe życie. Jednocześnie wiążą swoje życie małżeńskie z Chrystusem. Jest to swego rodzaju przymierze, czyli uroczysta umowa, w której mężczyzna i kobieta stają się mężem i żoną. To przymierze jest jednocześnie związkiem z Chrystusem. Chrystus staje się dla nich pomocą. W chwili ślubu kobieta i mężczyzna, obiecując sobie miłość, wierność i uczciwość, proszą Boga o pomoc. Mają świadomość, że o własnych siłach nie będą w stanie zrealizować tych pragnień.